ŁAWICA
12 maja (piątek), godz 17:00 – wernisaż
13-16 maja, godz 15:30-18:30 – pokazy wideo
Teatr Łaźnia Nowa (osiedle Szkolne 25), Duża Scena
Artystka: Aleka Polis
Osoby kuratorskie: Łukasz Trzciński, Dominik Stanisławski
„Ławica” to seria grupowych działań choreograficznych, dla których punkt odniesienia stanowią lekceważone, jak się wydaje, przez człowieka a funkcjonujące z powodzeniem w przyrodzie nieludzkiej – niehierarchiczne konstrukty społeczne. Realizacja artystki stanowi namysł nad zasadami współ-bycia, społecznego funkcjonowania czy negocjacji zajmowanych przez jednostki tworzące grupę pozycji. „Ławica” bada dynamikę grupowych relacji, procesy kształtowania się i odkształcania hierarchii, wzajemne oddziaływania jednostek i sposoby funkcjonowania zbiorowości.
Projekt jest wciąż rozwijany, pokazy na Dużej Scenie Teatru Łaźnia Nowa stanowią prapremierową odsłonę realizacji artystki.
W toku kilkugodzinnych, rejestrowanych przez kamery, działań odbywających się na małej scenie Teatru Łaźnia Nowa, powstała praca wideo dokumentująca wspólne ruchowych poszukiwania, które w wymiarze praktycznym przyjęły formę sesji terapeutycznych. Dotychczas w działaniach artystki wzięły udział 72 osoby, m. in. osoby uchodźcze dotknięte traumą wojenną, z niepełnosprawnościami ruchowymi, psychicznymi jak i intelektualnymi. Rozwój projektu przewiduje zaangażowanie zróżnicowanych grup zawodowych urzędniczych czy też zróżnicowanych środowisk naukowych (ekonomistów), stanowiących także punkt wyjścia do możliwego przyszłego performansu/happeningu/spektaklu.
Zapraszamy do lektury rozmowy z Aleką Polis, w której opowiada o projekcie.
Pokazy odbywają się w ramach Cracow Art Week KRAKERS oraz Dni Otwartych Funduszy Europejskich.
Współpraca: Krakowskie Centrum Choreograficzne, BailaTon Dance, Stowarzyszenie Gaudium et Spes, Fundacja Wolno Nam, Środowiskowy Dom Samopomocy VITA
Realizacja Aleki Polis w Domu Utopii jest częścią projektu „Sensorium poszerzone” finansowanego ze środków Funduszu Stabilizacyjnego dla Kultury i Edukacji 2022 Ministerstwa Spraw Zagranicznych Republiki Federalnej Niemiec oraz Goethe Institut.
Aleksandra Polisiewicz (pseud. Aleka Polis) – artystka wizualna tworząca w obszarze sztuki (post) krytycznej oraz feministycznej. Anarchistka, aktywista, eksperymentatorka. W swoich realizacjach posługuje się wideo, fotografią cyfrową, malarstwem, tworzy animacje oraz filmy dokumentalne, a także obiekty i manifesty. Jej (post)krytyczna twórczość otwiera pole do refleksji na temat rekonstrukcji tożsamości, podmiotowości w przestrzeni kontrolowanej przez szeroko pojętą władzę. Podejmuje tematy związane z wykluczeniem oraz nierównością społeczną. Do ważniejszych prac artystki należą m.in. „Bestiarium Podświadomości”, „Matryca”, „IBM Dedicated”, „Wartopia”, cykl protestów „Rosa Rotes”, „Błąd w czasoprzestrzeni”, „krajobrazy przed i po -rewolucyjne”. Działa jako streetworkerka z osobami z niepełnosprawnościami oraz w kryzysie bezdomności.