Głos, muzyka, teatr – warsztat muzyczny
prowadzenie: Dominik Strycharski
4 marca, 14 maja
Warsztaty próbują objąć wszystkie aspekty pracy kompozytora i muzyka w teatrze. Praca z muzyką w świecie teatru jest działaniem na bardzo wielu polach, dlatego postaram się dotknąć wszystkich jej aspektów.
Bardzo ważnym elementem jest praca z kontekstem, w jakim dźwięk i muzyka się znajdują – z jednej strony można wszystko (jak w żadnej innej rzeczywistości artystycznej), a z drugiej niezwykle ważne jest wiedzieć, jak muzyka w teatrze działa w kontekście wizji reżysera. Zajmiemy się różnymi metodami robienia muzyki – począwszy od muzyki na żywo, a skończywszy na nagraniach i elektronice.
Będziemy również pracować z głosem – kompozytor bardzo często współpracuje z aktorem na polu dźwiękowym, dlatego warto zdobyć podstawowe umiejętności pracy wokalnej oraz zrozumieć czym jest tekst, dramaturgia i narracja. Muzyka teatralna nie jest tworem samoistnym dlatego będziemy działać z muzyką w kontekście tekstu mówionego.
Postaramy się również uruchomić kreatywność i nowe słyszenie muzyki przez włączenie w działanie fragmentu moich warsztatów wokalnych, które prowadzę od kilkunastu lat.
Warsztat zakłada włączanie w działanie wszystkich uczestników, co być może przyniesie rezultat w postaci wspólnego utworu, wspólnej piosenki lub niezwykłej dźwiękowej przestrzeni.
Aktor – twórca czy tylko udawacz? – warsztat aktorski
prowadzenie: Juliusz Chrząstowski
5 marca, 10 czerwca
Bardzo często w przestrzeni publicznej słyszymy zwroty typu „zły teatr”, „farsa, a nie tragedia”, „złe aktorstwo”. Paradoks polega na tym, że nie odnoszą się one do oceny spektaklu teatralnego, ale są złośliwymi opiniami polityków o politykach.
Z drugiej strony krytycy teatralni chcąc pochwalić prawdziwych aktorów za ich role teatralne używają sformułowań: „kreacja aktorska”, „kreować rolę”, „tworzyć postać”.
Co zatem decyduje o złym lub wybitnym aktorstwie? Zapewne można uznać, że podstawowym kryterium jest prawda. Jeśli chodzi o klasę polityczną prawda, a w zasadzie prawdomówność, w przypadku gry aktorskiej prawda sceniczna.
Kiedy wierzymy komuś, kogo widzimy na scenie czy ekranie telewizora? Na co zwracamy uwagę?
Dlaczego o jednych mówimy, że kłamią, o drugich, że udają, a o swych ulubionych aktorach, że wierzymy w każde ich słowo?
Spróbujemy odpowiedzieć na te pytania w trakcie warsztatów aktorskich zarówno w działaniu i improwizacjach, jak i burzliwej (miejmy nadzieję) dyskusji.
Światy możliwe – warsztat reżyserski
prowadzenie: Lena Frankiewicz
6 marca, 15 maja
To, co od zawsze fascynuje w teatrze prowadzącą, to możliwość tworzenia światów skomponowanych na swoich wewnętrznych zasadach. Elementy są znajome, ale to ty jesteś twórcą własnego krajobrazu. Na warsztacie przyjrzymy się rozmaitym komponentom teatru i podejmiemy próbę stworzenia sytuacji scenicznej, w ramach której dokonuje się nieustająca wymiana między twórcą a odbiorcą – tu i teraz, w czasie rzeczywistym.
Między prywatnym a społecznym – warsztat dramaturgiczny
prowadzenie: Mateusz Pakuła
8 kwietnia, 13 maja
Z uczestnikami warsztatów porozmawiamy o tym, jak można pisać dziś dla teatru, co pisać i w jakiej formie. Co można, co trzeba, co nas dziś interesuje, a co nas zupełnie nie obchodzi? Czy to, co dotyka nas osobiście, może być uniwersalne i ważkie społecznie? O czym i w jaki sposób nie wolno nam mówić, jakie tabu nadal działają? Jaką ścieżka formalną podążać, aby uzyskać pożądany efekt? I czy w ogóle da się ten efekt jakkolwiek obliczyć?
Emocjonalność przedmiotu – warsztat scenograficzny
prowadzenie: Justyna Elminowska
8 kwietnia, 11 czerwca
Scenografia to nie jest tylko budowanie przestrzeni, projektowanie dekoracji, stwarzanie aktorom otaczającego ich świata. Ważny jest moment, gdy przedmioty na scenie zaczynają żyć, odczuwać emocje, oddychać wraz z bohaterami/aktorami. Podczas warsztatu poszukamy wspólnie, także w działaniu, tego momentu. Sprawdzimy, co jest konieczne, by się zdarzył.
Kto się nie boi choreografii? – warsztat choreograficzny
prowadzenie: Renata Piotrowska-Auffret
10 kwietnia, 12 czerwca
Czym jest choreografia? Jakie są jej podstawowe elementy? Czy choreografia może stać się sztuką zaangażowaną społeczno-politycznie? Kto ma odwagę się z nią spotkać?