Flaga “jutro”

W piątek 10 czerwca nad dachami Nowej Huty załopotała flaga JUTRO. Praca niemieckiego artysty Mauritsa Boettgera będzie powiewać nad naszymi głowami do czasu jej naturalnego rozpadu. Uszyta z biodegradowalnego, nieszkodliwego dla środowiska materiału, pod wpływem wiatru oraz słońca – zniknie. Czy wraz ze zniknięciem flagowego hasła przepadnie to, co nierozłącznie związane z tym słowem – przyszłość?

Znikające “JUTRO” przez najbliższe miesiące możemy oglądać z poziomu ulic nowohuckiego sąsiedztwa, choć zdecydowanie lepiej zastanawiać się nad naszą wspólną przyszłością z poziomu tarasu Domu Utopii, na który zapraszamy codziennie do zmroku. Realizacja Mauritsa Boettgera, kuratorowana przez Dominika Stanisławskiego, prezentowana jest w ramach festiwalu Krakers Cracow Art Week.

W dziwnych i niepewnych czasach, w jakich przyszło nam żyć słowo “jutro”, miast budzić nadzieję, zaczyna wywoływać niepokój i niepewność. Skłonność ludzkości do krótkoterminowego myślenia zagraża przyszłym pokoleniom, sprawiając, że „jutro” staje się coraz mniej realne, coraz bardziej niemożliwe. Zwłaszcza, gdy sprawy, którymi warto by zająć się dziś na to “jutro” przeniesiemy.

Niemiecki artysta Maurits Boettger wędruje po Europie i oznacza różne punkty naszego kontynentu flagami, na ktorych widnieje słowo “jutro”, skłaniając nas do namysłu nad przyszłością. Jego rozpadająca się flaga przypominać będzie o naszej kurczącej się przyszłości i zachęcać do zastanowienia nad śladami, jakie po sobie pozostawiamy.

Flagi Mauritsa Boettgera zostają poddane działaniu natury, a ich postępująca degradacja jest wizualizacją coraz silniejszych wiatrów, powstałych w wyniku zmian klimatycznych spowodowanych przez człowieka. Flagi są wyprodukowane na bazie biodegradowalnej tkaniny i ulegną pełnemu rozkładowi, nie szkodząc ekosystemowi.

Projekt jest polską odsłoną międzynarodowej, długoterminowej instalacji flag. W naszym kraju organizuje go KRAKERS Cracow Art Week we wspólpracy z Domem Utopii – Międzynarodowym Centrum Empatii.

Maurits Boettger pojmuje czas zarówno jako treść, jak i medium swojej pracy. Eksperymentuje z produkcją, manipulacją, percepcją i sprzedażą czasu. Jego aktualnym obszarem badań jest czasowość i skończoność ludzkich artefaktów.